- Obdurat
- Forstokket, stivsindet.
Danske encyklopædi.
Danske encyklopædi.
O Fortuna — For the Rhydian Roberts album, see O Fortuna (album). O Fortuna is a medieval Latin Goliardic poem written early in the thirteenth century, part of the collection known as the Carmina Burana. It is a complaint about fate, and Fortuna, a goddess… … Wikipedia
Traditional English pronunciation of Latin — The traditional English pronunciation of Latin, and of Classical Greek words borrowed through Latin, is the mode in which the Latin language was traditionally pronounced by speakers of English until the early twentieth century.Since the Middle… … Wikipedia
Liste lateinischer Phrasen/O — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Edad Media — Santa Sofía de Constantinopla (532 537). Los cuatro minaretes son una adición correspondiente a su transformación en mezquita, a raíz de la … Wikipedia Español
O Fortuna — es un poema contenido en el manuscrito Carmina Burana, creado aproximadamente entre el año 1100 y el 1200. Está dedicado a Fortuna, diosa romana de la suerte, cuyo nombre en itálico era Vortumna, que significa la que rueda . Fue escrito en latín… … Wikipedia Español
obdurate — obdurately, adv. obdurateness, n. /ob doo rit, dyoo /, adj. 1. unmoved by persuasion, pity, or tender feelings; stubborn; unyielding. 2. stubbornly resistant to moral influence; persistently impenitent: an obdurate sinner. [1400 50; late ME… … Universalium
O Fortuna — Texte original de O Fortuna, issu de Carmina Burana. O Fortuna est un poème en latin médiéval écrit au début du XIIIe siècle. Il fait partie de la collection connue sous le nom de Carmina Burana. Il s agit d une complainte sur le sort, et … Wikipédia en Français
PATI — nullô adiectô casu, est durare, obdurare, sustinere, καρτερεῖν. Virg. Ecl. 10. v. 52. Certum est in silvis, inter spelaea ferarum, Malle pati Ex quo versu ridicule Vir doctus, pium et Christianum verbi usum, cum morte Servatoris, mundi et… … Hofmann J. Lexicon universale
obdurate — ob•du•rate [[t]ˈɒb dʊ rɪt, dyʊ [/t]] adj. 1) unmoved by persuasion or pity; unyielding 2) stubbornly resistant to moral influence; impenitent: an obdurate sinner[/ex] • Etymology: 1400–50; late ME obdurat < L obdūrāre to harden, be persistent … From formal English to slang